Dag 7, 8 en 9 Krugerpark en richting Mozambique

Woensdag 15 juli

Vandaag van Pretoriuskop naar Mopani, noordelijker in het Krugerpark. We rijden voor een deel om het park heen, omdat anders de reis te lang wordt. Nadat we opnieuw het park ingereden zijn nemen Astrid en Marie-Cecile het stuur over. We hebben wel wat wild gespot langs de verharde weg, maar niet veel. Er is een onverhard pad op de kaart aangegeven dat we ook kunnen nemen om in Mopani te komen. Er staat wel een bord verboden in te rijden uitgezonderd personen met een reservering. Ach, wij hebben ook een nachtje gereserveerd in Mopani, dus wij mogen daar vast ook in. Een spannend pad, zeker toen er vlak voor ons een reusachtige olifant het pad kruiste. Terug op de asfaltweg moest Marie-Cecile vol in de remmen voor een groep impala’s die de weg over renden. Net toen ze weer gas gaf schoten er nog drie uit de bosjes. Bijna hadden we vers vlees voor de braai.
Onze lodges zijn echt super. Grote jungle huizen met rieten daken, groot terras en keuken buiten! We hebben de braai opgestookt en heerlijk worstjes, een grote steak en varkenshaas van een kilo omwikkeld met spek klaar gemaakt.

Donderdag 16 juli
’s Ochtends relaxed ontbeten en bij de receptie een safaritour geboekt voor de zonsondergang: the sunset gamedrive. In de middag een ‘duik’ genomen in het zwembad. Het water was zo koud dat we meer pootje hebben gebaad dan gezwommen, op een enkele uitslover na. Van half vijf tot half acht zijn we onder begeleiding van de gids in een grote safari-jeep door het park gereden. We hebben de volgende dieren gespot: voor de verandering impala’s en olifanten. Eén olifant had zich van de groep afgezonderd, deze was klaar om zich voor te planten en wachtte op een vrouwtjes olifant. Helaas voor hem was er geen één vrouwtje bereid om hem te bezoeken. De gids vertelde in geuren en kleuren dat een olifant in ‘deze staat’ stijf van de testosteron staat en zeven keer zo agressief is als anders. Tijdens het verhaal van de gids had dit lieve diertje een flinke boom half gesloopt op een meter of 25 van ons vandaan. Wij dachten: leuk verhaal, MAAR NU VERDER RIJDEN.
Verder hebben wij tijdens de sunset gamedrive gezien: een vorkstaart scharrelaar (vogel), een gnoe, een zebra, een zadelrug jakhals, vier baby hyena’s (gestipt) Moeder was aan het jagen, die kwamen we later tegen. Een struikhaas (niet verwarren met de boshaas), een Afrikaanse civetkat en een genetkat . De leeuwen hebben we wel gehoord, maar niet gezien ;-(

Vrijdag 17 juli
Om acht uur zaten we aan het ontbijt. Na de laatste boodschappen even getankt voordat we richting Mozambique gingen. Onderweg wild gespot bij een drinkplaats: olifanten en zebra’s. Een paar kilometer verder stak een gigantische kudde buffels de weg over. Er kwam geen eind aan. Wel nummer twee van de big 5 gespot! Dan komen we aan bij de grensovergang. De Afikaanse douane is geen probleem, maar we zijn gewaarschuwd voor de Mozambikaanse grenspost. Formulieren invullen en uit het niets wordt om R 500,- per auto gevraagd. Nico vraagt of dit voor de extra autoverzekering is (dit stond in de reisbeschrijving). De beambte gaf aan dat het ‘gewoon’ voor customs is. Wij gingen daar niet mee akkoord en daarna wilde de douane de auto checken op drank en levensmiddelen. We hadden gelukkig niet te veel drank in de kofferbak (we waren dit keer gelukkig net door de voorraad heen ). Daarna konden we zonder een cent te betalen opgelucht doorrijden. Achteraf viel het dus erg mee.
Nu rijden we echt door de bush. We moesten de 4x4 zeker gebruiken. Eerst de 4 high en daarna zelfs de 4 low (meeste power). Bij Machampane zien we safaritenten staan en worden naar de parkeerplaats verwezen. We stappen uit, rekken ons uit na de lange rit en zien een groep personeelsleden aankomen lopen. Ze stellen zich voor en bieden aan onze bagage te dragen, wij voelden ons hierbij zeer bezwaard, maar we laten onszelf toch verwennen. We pakken de bagage en geven ze aan de personeelsleden. Een vrouw pakt de tas van Astrid om haar schouder, de handtas van Denise in haar hand en zet de tas van Denise (die ongeveer 18 kilo woog) zo op haar hoofd. En loopt vrolijk weg. Verbaasd keken wij haar na.